کد مطلب:29243 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:99
4027. او از ادیبان برجسته قرن پنجم است كه می گوید: اگر بر تو حسادت ورزیدند، به سبب فراوانی ناتوانی هایشان در مشكلات، و به سبب كمال توست. تو، نه آنان، داماد و وصی و وارث علم و یار پیامبر خدایی. خورنده پرنده بریان و كشنده اژدهای دَمان و چه كسی پیش از تو با آن، رو در رو شد؟ پینه زننده كفش، دارنده انگشتر و سخاوتمند در روز چاه بدر و چابكی. فیصله دهنده داستان مشكل در روز «حُنَین» هستی؛ داوری كه فیصله دهنده بود. و بازگشت خورشید برای تو، از گوناگون شدن دل ها درباره آن و گم راه شدنشان خبر داد. من حسادت ورز بر تو را كه از روی خشمْ دوری گزیده، سرزنش نمی كنم و نه آن را كه درباره تو به تردید افتاده است. ای صاحب حوض در فردای قیامت! جانی كه تو را دوست دارد، از شیرینی آن آب، محروم نمانَد. وشعله آتش را بر گردن هایی كه به دوستی به سوی تو خم شده اند، مسلّط مگردان. به خاطر تو با مردم، بجز با اندكی از آنان، دشمنی كردم و هم مجلس با آنان نشدم تا آن كه مرا از قدرت، كنار گذاشتند. از من جدا شدند و به غیبت به دندان كشیدند گوشتم را؛ ولی من دل به مدح تو سپرده ام. به قیمت خشمگین شدن كسی كه زمین را بر من تنگ ساخته است، به تو روی آوردم و به اعتدال رسیدم. اگر دریا دهان گشاید و مرا در كام گیرد در عشق تو باكم نیست كه در آن، غرق گردم.[2].
.